nölli

Ég sakna Árnagarðs og ég sakna þess að vera í íslenskunáminu. Þessi söknuður kemur helst fram þegar ég er í þessum blessuðu sálfræðitímum. Í frímínútum dagsins í dag sat ég í Odda og horfði dreymin yfir á Árnagarð og ákvað þá að vera doldið flippuð. Það vildi nefnilega svo til að fyrir nokkrum dögum fékk ég til baka ritgerð í skólanum og það var bara búið að krota pínu ponsu í hana. Nokkur þessara krota áttu fullan rétt á sér en hin voru fyndin. "Kennarinn" sem fór yfir ritgerðina ákvað að búa til nokkrar málfarsvillur. Hún krotaði yfir fullkomlega rétt skrifuð orð og endurskrifaði þau vitlaust og breytti orðaröð á þann veg sem henni hugðist betur. Hún hefði betur lagt upp í þessa för með orðabók sér við hönd.
Flipp dagsins var sem sagt það að ég klagaði í kennarann. Hvað get ég sagt. Mér leiddist.