Stofufangelsi

Ég var í stofufangelsi í gær. Þetta var svona 'house arrest' dæmi. Eða ekki. Ég og Brynhildur vorum einar heima í gærkvöldi, Brynhildur sofnuð og ég ætlaði út með ruslið. Var þá ekki bara hurðaopnarinn dottinn af og týndur og hurðin læst. Ekki séns að opna innan frá. Hmmmm... Frekar furðulegt móment. Skrítin tilfinning að vera læstur inni í eigin húsi. Svo þegar Kiddi kom heim rétti ég honum lykla út um gluggann og hann opnaði. Og tók úr lás. Við höfum ekki enn fundið opnarann en Kiddi fann skrúfjárn sem passaði í lásinn og við gátum sofið róleg með læsta hurð í nótt og komumst út í morgun.

*

Ég er orðin langþreytt og mygluð *kvartogkvein*. Ég kenni honum Magna rokk alfarið um þessa langþreytu mína því það er jú eðlilegt að vaka aðeins lengur um helgar, en þegar maður er farinn að vaka aaaaðeins lengur á virkum dögum líka...... Þá fer maður að þreytast. Skamm, Magni! Ég hífði sjálfa mig þó upp á %#ssahárunum í gær og sleppti því að horfa á þáttinn. Horfi bara á hann í kvöld. Ahh hvað það er gott að kenna öðrum um þegar maður veit upp á sig sökina ;o) Ég get þó viðurkennt að samsærismaður Magna í missjoninu 'gerumestersvefnlausa' er dr. mcdreamie. A.k.a. dr. shepard, a.k.a. ógeðslega fine lækniriririnn í Grey's anatomy sem ég er með í tölvunni og ég vaki of lengi yfir því ég þarf alltaf að horfa á næsta og næsta og næsta.....

Þessi má nú alveg halda fyrir mér vöku anytime! En audda bara í sjónvarpinu, hmmhaa.... :oÞ